Але хто такі Павел Іванавіч, што пра яго здымаюць фільмы, пішуць нарысы?
Звычайны вясковец? Нібыта самы звычайны: косіць, пілуе дровы, капае бульбу... I
незвычайны, бо піша песні. Іх спяваюць тут, на Уздзеншчыне, на вяселлях,
радзінах, провадах у армію... Яны гучаць са сцэны, па радыё і тэлебачанні, яны выконваліся
ў Маскве. Дык з якога Шыдлоўскага пачаць апавяданне пра яго незвычайны лес?
Але хто такі Павел Іванавіч, што пра яго здымаюць фільмы, пішуць нарысы?
Звычайны вясковец? Нібыта самы звычайны: косіць, пілуе дровы, капае бульбу... I
незвычайны, бо піша песні. Іх спяваюць тут, на Уздзеншчыне, на вяселлях,
радзінах, провадах у армію... Яны гучаць са сцэны, па радыё і тэлебачанні, яны выконваліся
ў Маскве. Дык з якога Шыдлоўскага пачаць апавяданне пра яго незвычайны лес?
Але хто такі Павел Іванавіч, што пра яго здымаюць фільмы, пішуць нарысы?
Звычайны вясковец? Нібыта самы звычайны: косіць, пілуе дровы, капае бульбу... I
незвычайны, бо піша песні. Іх спяваюць тут, на Уздзеншчыне, на вяселлях,
радзінах, провадах у армію... Яны гучаць са сцэны, па радыё і тэлебачанні, яны выконваліся
ў Маскве. Дык з якога Шыдлоўскага пачаць апавяданне пра яго незвычайны лес?
БАРО́Н Двора (1887, Узда, Минская
губерния, – 1956, Тель-Авив), еврейская писательница. В семье
получила традиционное образование, затем училась в русской гимназии. В 1911 г.
поселилась в Эрец-Исраэль.
Неспакойны чалавек Віктар Вікенцьевіч Берасневіч. Здавалася б,
дасягнуў сваёй мэты, ёсць вынік, павага, прызнанне, а ён на табе — і паварочвае
жыццё на 180 градусаў.
100 дорог. Узда - родина белорусских
талантов и гениев
В 70
километрах от Минска есть городок, из которого произрастают литературные корни
земли белорусской.
С Уздой связана судьба пары дюжин писателей-классиков, и по
сей день здесь живут талантливые поэты и прозаики, - возможно, достойная смена
своим предкам.
Команда проекта "100 дорог" побывала в этих местах,
чтобы выяснить - что же так вдохновляло узденцев на сочинение рассказов, поэм и
виршей.
З-пад лазовага кусціка ды з-пад каменя выбівалася крынічанька і цудадзейным чынам разбягалася ў розныя бакі.
Дзіву даваліся людзі, як такое магло здарыцца?
Назіралі, любаваліся неверагоднаю з’яваю, седзячы на тым камені ды слухаючы аповед-спеў гаманкіх струменьчыкаў ды і прыдумалі тлумачэнне гэтай чароўнайпраяве.
Адной ручаінцы далі яны жаночае імя – Лоша, другі раўчук назвамі мужчынскім – Нёманец.
З-пад лазовага кусціка
ды з-пад каменя выбівалася крынічанька і цудадзейным чынам разбягалася ў розныя
бакі.
Дзіву
даваліся людзі, як такое магло здарыцца?
Назіралі, любаваліся неверагоднаю з’яваю,
седзячы на тым камені ды слухаючы аповед-спеў гаманкіх струменьчыкаў ды і
прыдумалі тлумачэнне гэтай чароўнайпраяве.
Адной
ручаінцы далі яны жаночае імя – Лоша, другі раўчук назвамі мужчынскім – Нёманец.
История создания неофициального гимна Узденского района
Песня - у сэрцы
Нядаўна ў эфіры раённага радыё ў якасці музычнага падарунка для аднаго з імяніннікаў прагучала песня пра Уздзеншчыну.
Адразу пасля заканчэння радыёэфіру ў студыі зазвінеў тэлефон. Людзі цікавіліся, што гэта за песня, хто яе напісаў і хто выконвае.
Настолькі яна кранула сваім зместам іх сэрцы. Ды і не магло быць інакш, бо "Песня пра родную старонку" (менавіта так яна называецца) - гэта гімн нашай маленькай радзіме, нашай любімай Уздзеншчыне.
Яе аўтар і выканаўца-нашы землякі, людзі творчыя, адораныя і таленавітыя, Валянціна Чарнюк і Раман Сямёнаў.
Па просьбе радыёслухачоў нагадваем на старонках раённай газеты словы гэтай цудоўнай песні.
Нельга
падлічыць, колькі разоў гэта зямля чула словы ўдзячнасці і любві. 770 гадоў
спаўняецца сёлета аднаму са старэйшых паселішчаў на тэрыторыі нашага раёна.
Таму свята вёскі Магільна значна адрознівалася ад іншых падобных
мерапрыемстваў, якія сталі ўжо традыцыйнымі.
Цэнтрам казачна-гістарычнага
дзеяння стаў мясцовы Дом культуры. Адсюль святочная працэсія ў нацыянальных
касцюмах з вясёлымі песнямі накіравалася ў віншавальную экскурсію па вуліцах
вёскі.
Дакладнай даты
нараджэння літаратурнага аб'яднання «Нёманец», што існуе пры рэдакцыі раённай
газеты «Чырвоная зорка» і цэнтральнай раённай бібліятэцы імя П.Труса, вам не
скажуць ні тыя, хто стаяў каля вытокаў яго стварэння, ні хто-небудзь з амаль
сарака паэтаў і празаікаў Уздзеншчыны, што атрымалі пасведчанні членаў
літаб'яднання.