Самы малады беларускі класік, геній беларускай літаратуры, паэт з крынічнаю душой… Для нас, беларусаў, вось ужо на працягу 120 гадоў такім з’яўляецца наш суайчыннік Максім Багдановіч.  І чым больш мінае часу, тым бліжэй і даражэй для нас з’яўляецца Богам дадзены паэт. Сёння мала знойдзецца тых, хто не ведае аб паэце, хто не захапляўся б яго цудоўнымі творамі. Вершы Максіма Багдановіча нагадваюць прыгожыя васількі, сабраныя на жытнім полі.

«Дзяды» в прямом смысле слова

Дзяды («деды» в пер. с белорусского) — славянский народный поминальный обряд, ритуальное мероприятие в память умерших предков, которое происходит от дохристианского балто-славянского обычая тризны.

Дзядами также называли день, когда обряд имел место, и собственно души покойников, которых похоронили. Несмотря на то, что в наиболее архаичной форме этот обряд остался только у белорусов, «отмечают» этот день — среди немногих европейских стран — и в Швейцарии.

Здесь он называется «День всех святых» (Allerheiligen).

Ён шчодра выявіў свой Божы дар

Кажуць, што кожнага чалавека Бог адорвае адмысловым талентам, нікога у крыуду не дае.

Каму адмерае любові кварту да цёплай веснавой раллі - і атрымліваецца з чалавека выдатны хлебароб, каго спагадлівай пяшчотай да жывёл надзеліць - і вось ужо жывёлавод шчыруе ў нялёгкай долі тых, каго завём мы, людзі, суседзямі ў агульным нашым доме пад назваю прыгожаю Зямля.

Невычэрпныя россыпы самых розных талентаў у душы кожнага з нас ёсць - і толькі ад нас залежыць, якую здольнасць сваю мы будзем развіваць, каб стаць ці настаўнікам, ці прадаўцом, ці музыкантам...

А вось герой нашага сённяшняга допісу Сцяпан Адамавіч Андруховіч вылучыў і шчодра выявіў свой мастакоўскі дар перад людзьмі, не схібіў, не схлусіў, не змарнаваў.

СОЛНЕЧНЫЕ КРАСКИ УЗДЕНЩИНЫ

Мы, активисты проекта «Исток Немана - исток духовности»,  не первый год связываем свою творческую деятельность с Узденщиной.

Уже многое знаем об истории и современности, о талантливых людях этого чудесного уголка Минщины. И всегда радует во время новых встреч на земле, дающей начало национальной реке - Нёману,  нечто необыкновенное, созидательное,  духовно богатое и щедрое.

(Сцэнарый мерапрыемства да Дня Памяці 2 лістапада)

Лісцё шапоча тут іначай,  іначай цішыня маўчыць.

Зязюля пракувае з плачам –  няма каму гадоў лічыць.

Адны йшчэ ўчора іх лічылі, з надзеяй радаснай услых. 

Даўно ўтравелі ўжо магілы  ў куточку гэтым для другіх. 

 Сям-там счарнела агароджа   і пахіліліся крыжы. 

Тут розум адшукаць не можа супакаення для душы.

Старыя, маладыя, дзеці ў векавечным забыцці. 

Бізнесмены Уздзеншчыны аб’ядналіся ў справе адраджэння гісторыка-культурных каштоўнасцей раёна.

Ініцыятарам гэтай карыснай справы стаў дырэктар вытворча-гандлёвага ўнітарнага прадпрыемства "Аграмашсэрвіс” Аляксандр Нікітка.

Вясной ён сабраў кіраўнікоў і прадстаўнікоў малога і сярэдняга бізнесу, індывідуальных прадпрымальнікаў, для якіх неабыякавы лёс помнікаў даўніны, захаванне гісторыка-культурнай спадчыны раёна.

    (Пра жыццё і дзейнасць Аляксея Георгіевіча Бондара (15.10.1908 – 3.02.1994), дзяржаўнага дзеяча Беларусі, аднаго з арганізатараў партызанскага руху на Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны, заслужанага юрыста Беларусі, ураджэнца вёскі Касцяшы. Да 105-годдзя з дня нараджэння  15 кастрычніка 1908 года).

  Шмат выбітных постацяў у гісторыі Уздзеншчыны: навукоўцы, пісьменнікі, мастакі, артысты, героі вайны і ветэраны працы, спартсмены, фундатары…

Сярод іх не згубілася імя дзяржаўнага дзеяча Беларусі Бондара Аляксея Георгіевіча.

Менавіта так называлася мерапрыемства, якое прайшло ў Уздзенскім гісторыка-краязнаўчым музеі 30 верасня і было прымеркавана да Дня пажылых людзей, якое святкуецца ў нашай краіне 1 кастрычніка і прыцягвае да сябе ўсё большую цікавасць грамадства.

Гэта была сустрэча людзей старэйшага пакалення і школьнікаў раёна. Прысутнічалі і студэнты Уздзенскага ліцэя. Выстава пад аднайменнай назвай была сфарміравана з экспанатаў фондаў музея, кніг і рэчаў запрошаных на мерапрыемства Клаўдзіі Аляксандраўна Булат, Ніны Іванаўны Лятун і Тамары Антонаўны Каляда.